Tomasz Kąkol (UG) W „Filo-Sofiji” 2/2016 ukazało się kilka artykułów polemizujących z tezami I. Ziemińskiego, zawartymi w słynnym już jego tekście Kryzys chrześcijaństwa z perspektywy filozofii religii („Filo-Sofija” 2/2014, dalej oznaczone jako A), w tym artykuł niżej podpisanego ( O rzekomym kryzysie chrześcijaństwa. Odpowiedź prof. I. Ziemińskiemu , dalej oznaczone jako B - zob. http://www.filo-sofija.pl/index.php/czasopismo/article/view/1044/1017). Pod głosami polemistów zamieszczono odpowiedź I. Ziemińskiego na zarzuty. W niniejszym szkicu chciałbym podjąć dalszą dyskusję, z braku miejsca ustosunkowując się tylko do tej części obszernego tekstu Ziemińskiego, którą zatytułował O rzeczywistym kryzysie chrześcijaństwa (odpowiedź Tomaszowi Kąkolowi) [dalej oznaczone jako C]. Zgodnie z taktyką stosowaną w poprzednim artykule, odpowiedź Ziemińskiego podzielę na wyróżnione fragmenty, które po kolei będę komentował. 1. „Wprawdzie Polemista przeczy, jakoby wszystkie id...